ကၽြန္ေတာ့္Facebook မွာလာေရာက္ေမးထားတဲ႔ေမးခြန္းေလးပါ။ကိုယ္တိုင္သိေပမယ့္ျပန္လည္မေျဖၾကားတတ္သည့္အတြက္ျမတ္မဂၤလာစာေဆာင္မွထုတ္ႏႈတ္ေဖာ္ျပေပးလိုက္ရပါတယ္။လိုအပ္သည္မ်ားရွိပါကျပန္လည္ျပင္ဆင္ႏိုင္ရန္အႀကံေပးပါဦးခင္ဗ်ာ
( ဘဒၵႏၲ ၀ါယာမသာရ ေျဖသည္ )
(ေမး) (ပရိသတ္ ေလးပါး)
အရွင္ဘုရား၊ ပရိသတ္ေလးပါးဟူသည္
(က) မင္း၊ ပုဏၰား၊ ရဟန္း၊ ဟူေဌး ဟူ၍၄င္း။
(ခ) မင္း၊ ပုဏၰား၊ ရဟန္း၊ သူဆင္းရဲ ဟူ၍၄င္း မကြဲျပားပါ၍ ဘယ္အရာက အမွန္ျဖစ္ပါသနည္း။
ပရိသတ္ေလးပါးဟူ၍ ခြဲျခားသတ္မွတ္ခ်က္ ေပၚေပါက္လာရျခင္းကို ေျဖၾကားေပးေတာ္မူပါဘုရား။
( ဦးလွျမင့္-ျမန္မာ့စိုက္ပ်ိဳးေရးဘဏ္၊ ေျမပံုျမိဳ႔)
(ေျဖ)
ဦးလွျမင့္၏အေမးတြင္ ပရိသတ္ ၄-ပါးႏွင့္ အမ်ိဳး ၄-ပါး မကြဲျပားဘဲ ျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႔ရပါ၏။
ပရိသတ္ဟု သံုးရာတြင္ ဘုရား တရားေဟာေတာ္မူေသာအခါ ပါ၀င္ၾကေသာ တရားနာပရသတ္ကို ဆိုလိုသည္။
တနည္းအားျဖင့္ ဘုရားရွင္၏ သာသနာေတာ္ျမတ္ႀကီး ဆက္လက္ၾကာရွည္ေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ရမည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ားကိုလည္း ပရိသတ္ဟု ဆိုပါသည္။ ပရိသတ္အစု ၃-မ်ိဳး ေတြ႔ရပါသည္။
(၁) ပထမအစု။
ပရိသတ္ ၄-ပါး
(က) ဘိကၡဳ- ရဟန္း အမ်ိဳးသား ပရိသတ္။
(ခ) ဘိကၡဳနီ- ရဟန္းအမ်ိဳးသမီး ပရိသတ္။( ယခုေခတ္မရွိေတာ့ပါ)
(ဂ) ဥပါသကာ-ရတနာသံုးပါး သီလျမဲသည့္ အမ်ိဳးသား။
(ဃ) ဥပါသကီ-ရတနာသံုးပါး သီလျမဲသည့္ အမ်ိဳးသမီးပရိသတ္-ဟု အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိ အ႒ကထာမ်ားတြင္ လာရွိပါသည္။
(၂) ဒုတိယအစု။
တနည္း ပရိသတ္ ၄-ပါး
(က) လူပရိသတ္။
(ခ) နတ္ပရိသတ္။
(ဂ) ျဗဟၼာပရိသတ္။
(ဃ) ရဟန္းပရိသတ္-ဟုလာရွိျပန္၏။
(၃) တတိယအစု။
တနည္း ပရိသတ္ ၈-ပါး
(က) ခတၱိယပရိသာ-မင္းပရိသတ္။
(ခ) ျဗဟၼဏပရိသာ-ပုဏၰားပရိသတ္။
(ဂ) ဂဟပတိပရိသာ-သူၾကြယ္ သူေဌး ပရိသတ္။
(ဃ) သမဏပရိ္သာ-ရဟန္းပရိသတ္။
(င) စတုမဟာရာဇိကပရိသာ-စတုမဟာရာဇ္ နတ္ပရိသတ္။
(စ) တာ၀တႎသာပရိသာ-တာ၀တႎသာ နတ္ပရိသတ္။
(ဆ) မာရ ပရိသာ-မာရ္မင္းပရိသတ္။
(ဇ) ျဗဟၼပရိသာ-ျဗဟၼာပရိသတ္။ (အဂၤုတၱိဳရ္မွာပင္ လာရွိပါသည္)
အမ်ိဳး ၄-ပါးအစုလည္း ၂-စုေတြ႔ရသည္။
ပထမအစု-အမ်ိဳး ၄-ပါး၊ ကိုယ္က်င့္တရားႏွင့္ အလုပ္အကိုင္အရ ကြဲျပားျခားနားေသာ အမ်ိဳး ၄-ပါး
(က) ခတၱိယ-မင္းမ်ိဳး။
(ခ) ျဗဟၼဏ-ကိုယ္က်င့္သီလရွိၾကသည့္ ရေသ့၊ ရဟန္း၊ ပုဏၰား။
(ဂ) ေ၀ႆ-ကုန္သည္သူၾကြယ္မ်ိဳး။
(ဃ) သုဒၵ-သူဆင္းရဲမ်ိဳး။ ( နိဒါန၀ဂၢသံယုတ္)
တနည္း ဒုတိယအစု အမ်ိဳး ၈-ပါး
(က) ခတၱိယ-မင္းမ်ိဳး။
(ခ) ျဗဟၼဏ-သီလရွိသည့္ ပုဏၰားမ်ိဳး။
(ဂ) ေ၀ႆ-ကုန္သည္သူၾကြယ္မ်ိဳး။
(ဃ) သုဒၵ-သူဆင္းရဲမ်ိဳး။
(င) သမဏ-ရဟန္းမ်ိဳး။
(စ) ကုလ-အမ်ိဳးအႏြယ္ေကာင္းသည့္အမ်ိဳး။
(ဆ) ရာဇ၀ံသ-မွဴးမတ္မ်ိဳး။
(ဇ) အရိယ၀ံသ-အရိယာသူျမတ္မ်ိဳး-ဟု မဟာနိေဒၵသ တို႔၌ လာရွိျပန္၏။
(သုေတသန သရုပ္ျပအဘိဓာန္မွ ေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္ပါသည္)
********************************************************************************
(ေမး) (ဓာတ္ပံုဆရာႏွင့္ သိမ္)
အရွင္ဘုရား၊ သိမ္တခုထဲတြင္ ရဟန္းေလာင္းႏွင့္ သံဃာေတာ္ ၁၈-ပါး ရဟန္းခံပြဲ ျပဳလုပ္ေနပါသည္။ ရဟန္းခံပြဲမျပီးခင္ ဓာတ္ပံုဆရာက ဓာတ္ပံု၀င္ရိုက္ပါသည္။ ဓာတ္ပံုဆရာသည္ ရဟန္းေလာင္းကို ရပ္ျပီးဆံုးမသည့္ သိမ္ေထာင့္အထိ ၀င္ပါသည္။ တပည့္ေတာ္ၾကားဖူးသည္မွာ ရဟန္းခံစဥ္ ရွင္သာမေဏေတာင္ မ၀င္ရဟု ၾကားဖူးပါသည္။ သိမ္၀င္ေသာ ရဟန္းေလာင္းမွာ ရဟန္းျဖစ္-မျဖစ္ သိခ်င္ပါသည္ဘုရား။
( ၾကည္ေမာင္-ေျမာက္သားေတာင္အေရွ႔ရြာ၊ ေပ်ာ္ဘြယ္)
(ေျဖ)
သဒၵါမွာ လိင္၊ ၀ိနည္းမွာ သိမ္-ဟု အေရးႀကီးေသာ ကိစၥႏွစ္ခုကို ေျပာရိုးထံုးစံရွိပါသည္။
ဂရမ္မာ (သဒၵါ) မွာ လိုင္မခြဲတတ္လွ်င္ ၀ါက်ေရးတာ မမွန္ေတာ့ပါ။ သိမ္၀င္၍ ကံႀကီး ကံငယ္ေဆာင္ရာမွာ သိမ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ မကၽြမ္းက်င္လွ်င္ ကံမေျမာက္၊ ကံမေအာင္ေတာ့ပါ။ အလြန္အေရးႀကီးသည့္ ကိစၥျဖစ္ပါ၏။
မကၽြမ္းက်င္လွ်င္ အေရးမႀကီးသည္ကို အေရးႀကီးသည္ဟု ထင္တတ္သည္။ အေရးႀကီးသည္ကိုေတာ့ အေရးမႀကီးဟု ထင္တတ္ၾကသည္။ သိမ္ထဲရဟန္းခံျခင္းစေသာ ကံေဆာင္ကမၼ၀ါစာ ဖတ္ေသာအခါ ရဟန္းပုဂၢိဳလ္မ်ားအားလံုး တပါးႏွင့္တပါး ၂-ေတာင့္ထြာအတြင္း မကြာေစဘဲ တစုတေ၀းတည္း ရွိေနရမည္။ ရဟန္းအုပ္စုႏွင့္ လူ၊ ရွင္သာမေဏ စသည္တို႔သည္ ၂-ေတာင့္ထြာထက္ ေ၀းကြာေသာေနရာမွာ ရွိရမည္။ ရဟန္းအုပ္စု ၂-ေတာင့္ထြာအတြင္း ေရာက္ေနလွ်င္ ရဟန္းႏွင့္လူ တစပ္တည္းျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ကံမေျမာက္ေပ။ ၂-ေတာင့္ထြာထက္မက ေ၀းကြာေနလွ်င္ ကံျပဳ၍ ရပါသည္။
အခ်ိဳ႔က သိမ္ထဲ မိန္းမ မ၀င္ေကာင္း။ လူေတြ မ၀င္ေကာင္းဟု တားျမစ္တတ္သည္။ အမွန္မွာ ၀င္ေကာင္းပါသည္။ ၂-ေတာင့္ထြာ ကြာေနဖို႔သာ လိုပါသည္။ သိမ္ထဲ၀င္ျခင္းျဖင့္ ဆံုးမေျပာၾကားသည္တို႔ကို နာယူရသျဖင့္ ဗဟုသုတပင္ ရရွိႏိုင္ပါသည္။
လူ-ဓာတ္ပံုဆရာသည္ သိမ္ထဲ၀င္၍ ရဟန္းအုပ္စုႏွင့္ ၂-ေတာင့္ထြာအကြာကသာေန၍ ဓာတ္ပံုရိုက္ႏိုင္ပါသည္။ ပို၍ အေရးႀကီးသည္မွာယခုေခတ္ ရဟန္းပုဂၢိဳလ္မ်ား ဓာတ္ပံုရိုက္တတ္ၾကသည္။ ဓာတ္ပံုရုိက္ေသာရဟန္းသည္ သိမ္၀င္ေသာ ရဟန္းအုပ္စုထဲမပါလွ်င္ သိမ္နယ္နိမိတ္အတြင္း မ၀င္ရဘဲ သိမ္နယ္နိမိတ္ႏွင့္ လြတ္ကင္းေသာ၊ ေ၀းေသာေနရာတြင္ ေနရမည္။ သိမ္နယ္နိမိတ္အတြင္း၀င္၍ ဓာတ္ပံုရိုက္လွ်င္ သံဃာအစုကြဲသြား၍ ကံပ်က္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သိမ္၀င္၊ ကံႀကီးကံငယ္ေဆာင္ရာ၌ လူဓာတ္ပံုဆရာမ်ားသာ ရိုက္ေစျပီး ရဟန္းပုဂၢိဳလ္မ်ား ဓာတ္ပံုရိုက္ျခင္းကို အထူးေရွာင္ၾကဥ္သင့္လွ၏။
********************************************************************************
(ေမး) ( ရဟန္းေတာ္မ်ားႏွင့္ ေရႊေငြ)
အရွင္ဘုရား၊ ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ ေရႊေငြမကိုင္ရ-ဟု ၀ိနည္းတရားေတာ္တြင္ ပညတ္ထားပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ယခုေခတ္တြင္ ခရီးသြားရာ၌ ေငြမကို္င္၍ မျဖစ္သည့္အေျခအေနသို႔ ေရာက္ေနပါျပီ။ အစဥ္အဆက္ ဒကာ ဒကာမမ်ားကလည္း ေငြလွဴဒါန္းေနၾကပါသည္။
တပည့္ေတာ္အေနျဖင့္မူ ေငြေၾကးအစား သင့္ေတာ္ေသာပစၥည္းကို လွဴရလွ်င္ ရဟန္းလည္းအာပတ္မသင့္၊ တပည့္ေတာ္တို႔လည္း ကုသိုလ္ပိုရမည္ဟု ထင္ျမင္မိပါသည္။ ဗုဒၶအလိုက် ရွင္းလင္းေျဖၾကားေပးေတာ္မူပါဘုရား။
(ဦးေမာင္ဦး-မီးရထားေဆးေပးခန္း၊ ေတာင္ငူ)
(ေျဖ)
ေရႊေငြကို ရဟန္းေတာ္မ်ား မခံယူေကာင္း၊ အနီး၌ မိမိအတြက္ခ်ထားသည္ကို၄င္း၊ အနီး၌ ခ်ထားသည္ကို သာယာေသာ္၄င္း အာပတ္အျပစ္သင့္၏။
ဦးေမာင္ဦး ေျပာသလို ရဟန္းလည္းအျပစ္မျဖစ္၊ လွဴသူလည္း ကုသိုလ္ပိုရေအာင္ အပ္စပ္ေသာပစၥည္းကို လွဴျခင္းသည္ ေကာင္းပါ၏။
ပစၥည္းလွဴရာ၌ တကယ္လိုအပ္ေနေသာ ပစၥည္းျဖစ္လွ်င္ ပို၍ အက်ိဳးမ်ားႏိုင္ရာ၏။ ေလာေလာဆယ္ မလိုအပ္ေသးလွ်င္ သိမ္းထားရဦးမယ္၊ တကယ္လိုအပ္ေနေသာ ပစၥည္းကို လိုအပ္ခ်ိန္မွာ လွဴဒါန္းႏိုင္ဖို႔ ေမးေလွ်ာက္ေနရဦးမည္။ ေမး၍ ေျဖလိုက္ေသာပစၥည္းသည္ မိမိရည္မွန္းထားေသာ တန္ဖိုးထက္ ပိုမ်ားေနလွ်င္ စိတ္ ကသိကေအာက္ ျဖစ္ႏိုင္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ပစၥည္းေလးျဖာ လိုအပ္ရာရာ အလိုရွိသည့္အခါ လိုသလိုသံုးႏိုင္ဖို႔ရန္ အပ္စပ္ေသာ လွဴဒါန္းနည္းျဖင့္ ကပၸိယကာရက ညႊန္၍ န၀ကမၼ (ဆြမ္း၊ သကၤန္း၊ ေက်ာင္း၊ ေဆး လိုအပ္ရာ အမႈသစ္၊ ကိစၥသစ္) အတြက္ လွဴဒါန္းႏိုင္ေၾကာင္း ဘုရားရွင္ေဟာၾကားထားပါသည္။ ထိုသို႔ ရဟန္း၏ လက္ထဲသို႔ တိုက္ရိုက္လွဴေသာစနစ္ မဟုတ္ဘဲ အပ္စပ္ေအာင္ စီမံေပးမည့္ တဦးဦးထံ အပ္ႏွံလွဴးဒါန္းျခင္းျဖင့္ လိုအပ္ရာရာ လိုသလိုသံုးႏိုင္ေအာင္၊ အျပစ္ကင္းေအာင္ ကုသိုလ္ပို၍ရေအာင္ လွဴဒါန္းႏိုင္ပါသည္။
********************************************************************************
(ေမး) (ဘုန္းႀကီးရဟန္းမ်ား မိဘအေမြ ဆိုင္သင့္-မဆိုင္သင့္)
အရွင္ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္ အျမဲတမ္းၾကည္ညိဳကိုးကြယ္ လွဴဒါန္းေနေသာ ဘုန္းႀကီးသည္ ကြယ္လြန္ျပီးေသာ မိဘမ်ား၏ အေမြစုကို ခံစားခြင့္ရလိုေၾကာင္း ေတာင္းဆိုလ်က္ရွိပါသည္။ ထိုသို႔ ေတာင္းဆိုျခင္းမွာ ၀ိနည္းတရားႏွင့္ ညီ-မညီ၊ အကယ္၍ ၀ိနည္းတရားႏွင့္မညီေသာ ထိုရဟန္းကို တပည့္ေတာ္ လွဴဒါန္းျခင္းျဖင့္ အက်ိဳး ရွိ-မရွိ သိလိုပါသည္ဘုရား။
( ဦးျမေလး-ပညာေရး၀န္ထမ္းေဟာင္း၊ ကံမျမိဳ႔၊ သရက္ခရိုင္)
(ေျဖ)
ပိဋကတ္ေတာ္တြင္ အေမြဆိုင္သင့္-မဆိုင္သင့္ အခ်က္ကို အတိအက် ျပဆိုခ်က္ မရွိပါ။ သို႔ေသာ္လည္း မိဘအေမြ ရလိုျခင္းေၾကာင့္ ေတာင္းခံျခင္းသည္ ၀ိနည္းျပစ္အေနျဖင့္ အျပစ္မရွိႏိုင္ပါ။ ရဟန္းသီလ မပ်က္ႏိုင္ပါ။
********************************************************************************
(ေမး) (တရားထူး ရႏိုင္-မရႏိုင္)
အရွင္ဘုရား၊ သက္ေတာ္ထင္ရွား ျမတ္စြာဘုရားကို ေသြးျခည္ေတာ္ဥေအာင္ ျပဳမိလွ်င္ ပဥၥာနႏၲရိယကံထိုက္ေၾကာင္း၊ တရားထူးမရႏိုင္ေၾကာင္း သိရပါသည္။ ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္ ေစတီေတာ္မ်ားကို ပ်က္စီးေအာင္ ျပဳမိေသာသူမ်ားေကာ တရားထူး ရႏိုင္-မရႏိုင္ ေျဖၾကားေပးေတာ္မူပါဘုရား။
( ေမာင္ေအာင္ေက်ာ္-သာေကတျမိဳ႔နယ္၊ ရန္ကုန္)
(ေျဖ)
သက္ေတာ္ထင္ရွား ျမတ္စြာဘုရား၌ျဖစ္ေစ၊ ပရိနိဗၺာန္ စံလြန္ေတာ္မူျပီးေသာ ဘုရားရွင္တို႔၌ျဖစ္ေစ တူမွ်ေသာစိတ္၊ တူမွ်ေသာ ယံုၾကည္ခ်က္သဒၶါ၊ တူမွ်ေသာ ေစတနာ၊ တူမွ်ေသာ ပညာျဖင့္ ဂုဏ္ေတာ္အာရံု ေကာင္းစြာထံုလ်က္ ၾကည္ညိဳပူေဇာ္ႏိုင္မည္ဆိုလွ်င္ တူမွ်ေသာအက်ိဳးကို ေပးႏိုင္၏-ဟု ပီတ၀ိမာန ၀တၳဳ၌ ပါရွိသည္။(တိ႒ေႏၲ နိဗၺဴေတ စာပိ၊ သေမ စိေတၱ သမံ ဖလံ၊ ေစေတာပဏိဓိ ေဟတုဟိ၊ သတၱာ ဂစၧႏၲိ သုဂၢတႎ။)
ေကာင္းက်ိဳးေပးရာ၌ သဒၶါ၊ ေစတနာ၊ ပညာ၊ ထက္သန္တာခ်င္း တူမွ်လွ်င္ သက္ရွိဘုရား၊ သက္မဲ့ဘုရား အက်ိဳးေပးတူ၏-ဟု ဆိုထားသည္။ သက္ရွိဘုရားကဲ့သို႔ ေစတီရုပ္ပြားတို႔ကို ဖ်က္ဆီးလိုေသာ ေစတနာ၊ ေဒါသ၊ လုံ႔လပေယာဂ အစရွိသည္တို႔ျဖင့္ ဖ်က္ဆီးျခင္း၊ ပ်က္စီးေအာင္ ျပဳလုပ္ျခင္းတို႔သည္လည္း မေကာင္းေသာအကုသိုလ္ကံ အက်ိဳးေပးရာ၌ အျပစ္ႀကီးတာျခင္း တူႏိုင္ပါသည္။ ဖ်က္ဆီးလိုေသာစိတ္ျဖင့္ မျပဳမိေအာင္ အထူးေရွာင္ၾကဥ္ရပါမည္။ (ျပန္လည္၍ တင့္တယ္ေအာင္၊ အသစ္ျဖစ္ေအာင္ ျပဳျပင္ပူေဇာ္ျခင္းတို႔၌ကား အျပစ္မေရာက္သည့္အျပင္ ကုသိုလ္ပင္ လြန္စြာတိုးပြား အက်ိဳးမ်ားလွပါသည္။)
*********************************************************************************
(ေမး) (သိမ္ပ်က္-မပ်က္)
အရွင္ဘုရား၊ သိမ္တခု တည္ေဆာက္၍ ျပီးခါနီး ေရစက္မခ်ရေသးခင္ သိမ္ထဲ၌ သိမ္ေဆာက္သည့္ လက္သမားဆရာ သိမ္ထဲ၌အိပ္ရင္း ေသဆံုးသြားပါသည္။ သည့္အတြက္ သက္ရြယ္ႀကီးသူေတြက သိမ္ပ်က္သြားျပီဟု ေျပာပါသည္။ တခ်ိဳ႔က ေရစက္မခ်ရေသးသည့္အတြက္ သိမ္မပ်က္ဟု ေျပာၾကပါသည္။ သိမ္ပ်က္-မပ်က္ သိလိုပါသည္ဘုရား။
( ကို၀င္းႏိုင္-စလင္းျမိဳ႔)
(ေျဖ)
သိမ္ မပ်က္ပါ။ လူေသျခင္းႏွင့္ သိမ္ပ်က္ျခင္း မသက္ဆိုင္ပါ။ ေရစက္ခ်ျပီးျခင္း၊ မခ်ရေသးျခင္းတို႔ျဖင့္လည္း သိမ္ပ်က္ျခင္းႏွင့္ မပတ္သက္ပါ။
( ျမတ္မဂၤလာ ၂၀၀၇-ခု ေမလ)
0 comments:
Post a Comment