ေရးသားသူ - အရႇင္သံ၀ရာလကၤာရ (ဓမၼပိယဆရာေတာ္)
သမိုင္းမွ ထီးႏႇင့္နန္းကို ျငင္းဆန္သူ ၇ ေယာက္အေႀကာင္း ကုိ
စုစည္း ေကာက္ႏုတ္ တင္ျပပါသည္။
(၁) ဘုရင့္ေနာင္
ပုဂံသကၠရာဇ္ ၉၀၁ ခုႏႇစ္တြင္ တပင္ေရႊထီးသည္ ဟံသာ၀တီကို ျပဳျပင္ခ်ဲ႕ထြင္၍ ဟံသာ၀တီ၌ စံေလသည္။ ၁၉၀၃ ခုႏႇစ္တြင္ ယိုးဒယားကို ႏိုင္သည္။ယုိးဒယားကအျပန္ သေဘၤာသား ေပၚတူဂီဘုရင္ဂ်ီကို အထင္ႀကီး ေျမႇာက္စားမိရာမႇ ထိုသူဆက္သ ေသာ အရက္ကို ေသာက္မိရာ ေမာင္က်န္တစ္တို႔ႏႇင့္ အရက္စြဲကာ ယစ္ထုပ္ႀကီးဘ၀ေရာက္ရရႇာသည္။
သစၥာႀကီးေသာ ဘုရင့္ေနာင္က ေဖ်ာင္းဖ်နားခ်ပါေသာ္လည္း မရေတာ့၊ အရက္ကုိ သူမျဖတ္ႏုိင္ေတာ့ၿပီ၊ ေပါရိသာဒသည္ လူသားကို မစြန္႔ႏိုင္သျဖင့္ တုိင္းျပည္ကို စြန္႔သလို တပင္ေရႊထီးလည္း အရက္ကို မစြန္႔ႏုိင္သျဖင့္ တုိင္းျပည္ကိုစြန္႔ေလသည္။
''ေနာင္ေတာ္...ကြၽႏု္ပ္ကုိ ဘယ္လိုမႇ နားခ်မေနနဲ႔ေတာ့၊ ကြၽႏု္ပ္ေပ်ာ္သလို ကြၽႏု္ပ္ေနေတာ့မယ္၊ ေနာင္ေတာ္သာတိုင္းျပည္ကုိ ႀကိဳက္သလုိ စီမံပါေတာ့'' ဟု မ်က္ေတာင္ေမႇးေမႇး၊ လ်ာေလးအာေလးႏႇင့္ မိန္႔ေတာ့သည္။ အရက္ဟူသည္ ဆုိး၀ါးေလစြ၊ ထုိ႔ ေၾကာင့္ ဘုရားရႇင္က ''င့ါတပည့္သား မႇန္လွ်င္ အရက္မေသာက္ရ၊ ဥပါသကာ မႇန္လွ်င္ အရက္မေရာင္းရ''ဟု တိက် ျပတ္သားစြာ မိန္႔ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
နန္းတြင္းက ျမန္မာ၊ မြန္၊ ရႇမ္း မႇဴးမတ္ေတြက ဘုရင့္ေနာင္ကို ေလွ်ာက္ထားၾကသည္မႇာ ညီေတာ္ကို လံုျခံဳစြာထား၍ ဘုရင့္ေနာင္အား ထီးနန္းကို သိမ္းျမန္းပါရန္ ေတာင္းေတာင္းပန္ပန္ တုိက္တြန္း ေလွ်ာက္ထားၾကေလသည္။ သုိ႔ေသာ္ ဘုရင့္ေနာင္က လက္မခံ၊ ထီးႏႇင့္နန္းကို ျငင္းဆန္ေလသည္။
''အစ္ကိုတို႔...ကြၽႏု္ပ္တုိ႔ဟာ သစၥာေစာင့္သိအပ္တယ္၊ သူယုတ္အျဖစ္နဲ႔ အႏႇစ္တစ္ရာေနရျခင္းထက္ သူေတာ္အျဖစ္ တစ္ရက္ေနရတာက ပိုျမတ္ပါတယ္။ စိတ္ထဲမႇာ ဘာမႇမထားၾကေလနဲ႔၊ စားျမဲတိုင္း ရာထူးစည္းစိမ္ကိုသာ စားၾကပါေလ''ဟု မိန္႔သတဲ့၊ အံ့ခ်ီးဖြယ္ အႏႈိင္းမဲ့ သစၥာရႇင္ႀကီးပါတကား...။
(၂) ရမည္းသင္းစား သီလ၀
အင္း၀ဘုရင္ သတုိးမင္းဖ်ား ကြယ္လြန္ခ်ိန္တြင္ ရမည္းသင္းစား သီလ၀သည္ အနီးဆံုးေသာ ေဆြေတာ္မ်ဳိးေတာ္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ထီးနန္းအပ္ၾကေလသည္။ သို႔ေသာ္ သီလ၀မင္းသားက ''ငါဟာတစ္သက္လံုး ခုခ်ိန္ထိ သံုးခါပဲ ရယ္ဖူးေသးတယ္။ ငါဟာ ဣေျႏၵႀကီးတာလား၊ ဘာလားမသိ၊ လူမႈေရးအားနည္းတယ္၊ လူမႈေရး နားမလည္ဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ ငါ့ထက္ေဖာ္ေရြသူ၊ လူမႈေရးကြၽမ္းက်င္သူ ဘုရင့္ ေယာက္ဖေတာ္ စြာေစာ္ကဲကိုသာ မင္းေျမႇာက္ၾကပါ''ဟု ဆုိ၍ ထီးႏႇင့္နန္းကို ျငင္းဆန္ေလသည္။ မရြယ္ဘဲႏႇင့္ ေစာ္ကဲ က မင္းျဖစ္ရသည္။
အေလာင္းေတာ္ ေတမိမင္းသားသည္ ထီးႏႇင့္နန္းကို ေၾကာက္ရြံေသာေၾကာင့္ ဆယ့္ေျခာက္ႏႇစ္လံုးလံုး ဆြံ႕အနားမၾကားေယာင္ေဆာင္ကာ မလႈပ္မယႇက္ႏႇင့္ ေအာင့္အည္းသည္းခံကာ အဓိ႒ာန္ ပါရမီကို ေအာင္ျမင္ၿပီးေျမာက္ ခဲ့ေစသည္။
(၃) သီဟပေတ့
အင္း၀မိုးညႇင္းမင္းဆက္ မင္းရဲေက်ာ္စြာ ကြယ္လြန္ခ်ိန္တြင္ သားေတာ္ သီဟသူသည္ ျပည္ၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္ေန၏။ သမက္ေတာ္ သီဟပေတ့က တေကာင္းတြင္ စစ္တုိက္ေန၏။ မႇဴးႀကီးမတ္ရာေတြက အင္း၀၌ မင္းမရိႇသည္ကို ရႇည္ၾကာစြာ ဆုိင္းငံ့ ေနရန္ မသင့္ေခ်ဟု တုိင္ပင္ၾက၍ မုိးေကာင္းတြင္ရိႇေသာ သီဟပေတ့ထံ ''ျမင္းလွ်င္ႏႇင့္ အျမန္လာၿပီး ထီးနန္းကို သိမ္းပုိက္မႇ တုိင္းျပည္ၿငိမ္၀ပ္ပါမည္''ဟု ေလွ်ာက္ထားေခၚယူၾက၏။
သီဟပေတ့၏ အေျဖကား ''ငါဟာ မင္းဧကရာဇ္ရဲ႕ သားရင္းလည္း မဟုတ္၊ ညီရင္းလည္း မဟုတ္၊ မင္းစည္းစိမ္နဲ႔ မင္းလုပ္ဖို႔လည္း ငါအလိုမရိႇ၊ ငါတုိ႔အရႇင္ရဲ႕ သားေတာ္ငယ္ ျပည္မင္း သီဟသူ ကိုပင့္ေဆာင္ကာ မင္းေျမႇာက္ၾကပါေလ''ဟု ဆုိကာ ထီးႏႇင့္နန္းကို ျငင္းဆန္ေလ၏။ သီဟပေတ့ကား ဘုရင့္ႏႇမအရင္း မင္းျမတ္လႇ၏ ခင္ပြန္း ေယာက္ဖေတာ္တည္း။
(၄) မင္းႀကီးရန္ေနာင္
ပုဂံသကၠရာဇ္ ၈၈၈ ခုႏႇစ္တြင္ အင္း၀၌ နန္းတက္ေသာ ရႇမ္းမင္း သိုဟန္ဘြားသည္ အဓမၼိကရာဇာျဖစ္၏။ သုိဟန္ဘြား၏ ညႇဥ္းပန္းႏႇိပ္စက္မႈကို မခံႏုိင္ၾကေသာ ျပည္သူတို႔သည္ ေရႊနန္းေၾကာ့ရႇင္ နရပတိမင္း ၏ တူေတာ္ မင္းႀကီးရန္ေနာင္ အား တုိင္ၾကားၾက၏။ မင္းႀကီးရန္ေနာင္ သည္ ဥပါယ္တံမ်ဥ္ျဖင့္ စီစဥ္၍ သိုဟန္ဘြားကို ဓားႏႇင့္ ခုတ္သတ္ပစ္လိုက္သည္။
မႇဴးမတ္ျပည္သူတို႔သည္ မင္းႀကီးရန္ေနာင္အား ထီးနန္းကို လက္ခံပါရန္ ေတာင္းပန္ၾကသည္။ မင္းႀကီးရန္ေနာင္ ကထီးႏႇင့္နန္းကိုျငင္းပယ္၍ ''ကြၽႏု္ပ္ဟာ ထီးနန္းကို အလုိမရိႇပါ၊ အုန္းေဘာင္ခုန္မိႈင္းဟာ ငါတုိ႔အရႇင္ နရပတိနဲ႔လည္း မိတ္ေဆြျဖစ္တယ္၊ ျမန္မာကို လုိလားသူလည္း ျဖစ္တယ္၊ သူ႔ကိုသာ နန္းတင္ၾကပါ'' ဟု ထီးႏႇင့္နန္းကို ျငင္းဆန္ေလသည္၊ ထုိ႔ေနာက္ တစ္ႏႇစ္ခန္႔အၾကာ ေလာကီကိုၿငီးေငြ႕၍ ေတာထြက္ရဟန္းျပဳသြားေလသည္၊ သာဓု သာဓု-ေကာင္းလုိက္ေလျခင္း။
(၅) လက်္ာဗုိလ္
ဟံသာ၀တီ ေကာင္းစားစဥ္က ဆင္ၾကားရႇင္ေခၚေသာ ျမန္မာဘုရင္သည္ မႇဴးမတ္မ်ားႏႇင့္ စိတ္၀မ္းကြဲ၍ ဇင္းမယ္သုိ႔ သြားေရာက္ေနထိုင္သည္၊ လစ္လပ္ေနေသာ ဘုရင္ေနရာတြင္ ျမန္မာအမတ္ လက်္ာဗိုလ္ကို ထီးနန္းလက္ခံရန္ မႇဴးမတ္တုိ႔က ေတာင္းပန္ၾက၏။
လက်္ာဗုိလ္က ''မင္းအျဖစ္နဲ႔ ျပည့္၀န္ႀကီးကို ေဆာင္ရြက္ရန္ အလြန္ခဲယဥ္းလႇပါတယ္၊ မင္းအျဖစ္ကိုလည္း ကြၽႏု္ပ္အလိုမရိႇပါ၊ အမႈထမ္း႐ံုသာ တတ္ပါတယ္၊ ျပည္ေရးတုိင္းေရးကို မစီမံႏုိင္ပါ၊ စီမံႏုိင္သူ မင္းလုပ္ထုိက္သူကို ညႊန္ျပမယ္''ဟု ဆို၍ သူကိုယ္တုိင္က ထီးႏႇင့္နန္းကို ျငင္းဆန္ကာ ဗညားဒလကို ညႊန္ျပ၏၊ အမ်ားကလည္း လက္ခံသေဘာတူ ၾကေလသည္။
(၆) အိုင္စတုိင္း
အစၥေရးျပည္ စတင္တည္ေထာင္ေတာ့ အစၥေရးျပည္သူတို႔က ဂ်ဴးမ်ိဳးႏြယ္ အိုင္စတိုင္းကို သမၼတတင္ေျမႇာက္ၾကဖုိ႔ တညီတညြတ္တည္း ဆံုးျဖတ္ကာ အိုင္စတိုင္းကို သမၼတလုပ္ပါရန္ ေတာင္းပန္ၾကေတာ့ အိုင္စတိုင္းက ''ကြၽႏု္ပ္ဟာ သိပၸံပညာနဲ႔ေတာ့ နီးစပ္ပါတယ္၊ လူေတြကို ကိုင္တြယ္စီမံခန္႔ခြဲ ေလာက္ေအာင္ထိေတာ့ ပါရမီမပါပါဘူး၊ သမၼတ မလုပ္ပါရေစနဲ႔''ဟု ထီးႏႇင့္နန္းကို ျငင္းဆန္ခဲ့ေလသည္။
(၇) ေတမိမင္းသား
အေလာင္းေတာ္ေမြးဖြားစဥ္ မုိးႀကီးသည္းထန္စြာ ရြာသြန္းေသာေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ အားလံုး၏ စိတ္ႏႇလံုးကို ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ပီတိေသာမနႆႏႇင့္ စိုစြတ္ေသာေၾကာင့္ လည္းေကာင္း ''ေတမိယ''ဟု မႇည့္ေခၚၾက၏၊ အဓိပၸါယ္က စုိစြတ္ေစသူဟူ၍ ျဖစ္၏။
ေတမိမင္းသားေလး ဆယ္လသားအရြယ္တြင္ ဖခင္ ဗာရာဏသီ မင္းႀကီးက သားေတာ္ေလး ရင္ခြင္မႇာထားၿပီး တရားဆံုးျဖတ္၏။ တရားစီရင္ရာတြင္ တစ္ေယာက္ကို ႀကိမ္ဒဏ္ အခ်က္တစ္ေထာင္၊ တစ္ေယာက္ကို လက္ထိပ္ေျခထိပ္ခတ္ၿပီး အက်ဥ္းခ်ေစ၊ တစ္ေယာက္ကို သတ္ေစ၊ တစ္ေယာက္ကို ဆူးေျငႇာင့္ေတြအေပၚ၌ တင္ထားႏႇိပ္စက္ေစဟု အမိန္႔ခ်မႇတ္၏။
ထုိအခါ ဘ၀တစ္ခုမႇာ မိခင္ေတာ္စပ္ခဲ့ဖူးေသာ ထီးေစာင့္နတ္သမီးက ''ငါ့သားေတမိယ...ဘာမႇမစုိးရိမ္နဲ႔၊ မင္းဒီေစာရေဂဟာမႇ လြတ္ေျမာက္ခ်င္ရင္ အဆြံ႕ေယာင္ေဆာင္ပါ၊ အ,အေယာင္ေဆာင္ပါ၊ နားမၾကားတဲ့ သူေယာင္ေဆာင္ပါ၊''ဟု အၾကံေပး၏။ ေတမိမင္းသားေလးသည္ နတ္သမီး အၾကံေပးသည့္အတိုင္း ဆြံ႕အနားမၾကားေယာင္ေဆာင္ကာ မလႈပ္မယႇက္ ေနေလေတာ့၏။
အထိန္းေတာ္ေတြက ႏုိ႔ကို ပံုမႇန္မတုိက္ဘဲႏႇင့္ အကဲစမ္းရာ တစ္ႏႇစ္ၾကာ၏။ မုန့္ႏႇင့္ျမဴဆြယ္တာက တစ္ႏႇစ္ၾကာ၏။ သစ္သီးႏႇင့္ ျမဴဆြယ္တာက တစ္ႏႇစ္ၾကာ၏။ အ႐ုပ္မ်ိဳးစံုျပ ျမဴဆြယ္တာက တစ္ႏႇစ္ၾကာ၏၊ ေနာက္တစ္ႏႇစ္ မုန္႔ေတြစားစရာေတြႏႇင့္ ျမဴဆြယ္ၾကျပန္၏။
ငါးႏႇစ္သားအရြယ္မႇာ မီးႏႇင့္႐ိႈ႕ၿပီး ေျခာက္လႇန္႔ၾက၏။ ေျခာက္ႏႇစ္အရြယ္မႇာ ဆင္ႏႇင့္တုိက္သတ္ဟန္ျပဳၿပီး ေျခာက္လႇန္႔ၾက၏၊ ခုနစ္ႏႇစ္သား အရြယ္မႇာ ေျမြေတြႏႇင့္ ေျခာက္လႇန္႔ၾက၏။ ရႇစ္ႏႇစ္အရြယ္မႇာ အတီးအမႈတ္ အကအခုန္ေတြႏႇင့္ စမ္းသပ္ၾက၏။ ကိုးႏႇစ္အရြယ္မႇာ လူသတ္သမားေတြႏႇင့္ ေျခာက္လႇန္႔ၾက၏။ ဆယ္ႏႇစ္သားအရြယ္မႇာ ခ႐ုသင္းႀကီးေတြမႈတ္ၿပီး စမ္းသပ္ၾက၏။ ဆယ့္တစ္ႏႇစ္သားအရြယ္မႇာ စည္ႀကီးတီး၍ စမ္းသပ္ၾက၏။ဆယ့္ႏႇစ္ႏႇစ္သားအရြယ္မႇာ အေမႇာင္တုိက္ထဲထားၿပီး စမ္းသပ္ၾက၏။
ထူးထူးဆန္းဆန္း ဆယ့္သံုးႏႇစ္သားအရြယ္မႇာ တစ္ကိုယ္လံုး သကာရည္ေတြသုတ္၊ ယင္ေတြအံု၊ ပုရြက္ဆိတ္ေတြကိုက္ေစၿပီး စမ္းသပ္ၾက၏။ ဆယ့္ေလးႏႇစ္သား အရြယ္မႇာ က်င္ႀကီးက်င္ငယ္ေတြ ထဲမႇာထား၊ ယင္ေတြ၊ ေလာက္ေတြ တဖြားဖြားႏႇင့္ စမ္းသပ္ၾက၏။ ဆယ့္ငါးႏႇစ္သားအရြယ္မႇာ ရႇားမီးက်ီးခဲေတြႏႇင့္ထားၿပီး စမ္းသပ္ၾက၏။
ဆယ့္ေျခာက္ႏႇစ္ အရြယ္မႇာေတာ့ အၾကမ္းနည္းႏႇင့္ေတာ့ ရမႇာမဟုတ္၊ အႏုနည္းႏႇင့္စမ္းသပ္မည္ဟု တုိင္ပင္ကာ မိန္းမလႇေလးေတြကို အနားမႇာ ပြတ္သီးပြတ္သပ္ လုပ္ေစၿပီး စမ္းသပ္ၾက၏။ အေလာင္းေတာ္ ေတမိမင္းသားသည္ ထီးႏႇင့္နန္းကို ေၾကာက္႐ြံေသာေၾကာင့္ ဆယ့္ေျခာက္ႏႇစ္လံုးလံုး ဆြံ႕အနားမၾကားေယာင္ေဆာင္ကာ မလႈပ္မယႇက္ႏႇင့္ ေအာင့္အည္းသည္းခံကာ အဓိ႒ာန္ပါရမီကို ေအာင္ျမင္ၿပီး ေျမာက္ခဲ့ေစသည္။
(ဒီအထဲမွာ က်န္စစ္သားကုိလည္း ထည့္လုိ႔ရပါဦးမယ္။ ေစာလူးမင္း ငရမန္ကန္းဆီမွာ အဖမ္းခံရေတာ့ မွဴးမတ္ေတြက က်န္စစ္သားကုိဘုရင္ရာထူးယူ
ဖုိ႔ေျပာၾကေပမယ့္ က်န္စစ္သားက လက္မခံခဲ့ပါဘူး။ ေစာလူးမင္းကို သြားကယ္ၿပီး ေစာလူမင္းမရွိေတာ့မွ က်န္စစ္သားက ရွင္ဘုရင္ေနရာကို လက္ခံခဲ့တာပါ)
Ref:သုတဇုန္
0 comments:
Post a Comment