နိဗၺာန္ဟူသည္ ပါဠိစာလုံး နိဗၺာန ဟူေသာ ပုဒ္မွ လာသည္ ။ ၿငိမ္းေအးသည္ ဟု ဆို လိုသည္ ။ ထို႔ေၾကာင့္ ေလာဘ၊ေဒါသ၊ ေမာဟ မီးမ်ားကို ၿငိမ္း သတ္နိုင္ျခင္းသည္ နိဗၺာန္ျဖစ္သည္ ။ (ရတနသုတ္တြင္ ေတြ႕ နိုင္သည္။)
တဖန္ နိဗၺာန ဟူေသာ ပုဒ္သည္ ပါဠိ ဘာသာ နိ+ ဝါန =နိ ႏွင့္ ဝါန ကို ေပါင္း ထားျခင္းျဖစ္သည္ ။ နိ - မရွိ၊ လြတ္ ေျမာက္ျခင္း ၊ ထြက္ခြာျခင္း ။
ဝါန - တဏွာ ။ နိဝါန = နိဗၺာန = တဏွာ မရွိျခင္း ၊ တဏွာမွ ကင္းလြတ္ျခင္း ျဖစ္ သည္။
နိဗၺာန္ ဆိုသည္မွာ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ား၏ အစြန္းစြန္ ဘာသာေရး ရည္မွန္းခ်က္ ျဖစ္ ေပသည္။
ေထရဝါဒတြင္ ဆရာစဥ္ဆက္ ႏွင့္ က်မ္း ဂန္မ်ားတြင္ နိဗၺာန္သည္ တည္ေနရာ ဘုံ အျဖစ္ မယူဆ၊ မသတ္မွတ္သင့္ေၾကာင္း၊ သံသရာႏွင့္ ဆက္စပ္မႈကင္းမွ သာလွ်င္ နိဗၺာန္ ျဖစ္ေၾကာင္း အစရွိသျဖင့္ တိက်စြာ ရွင္းလင္း ျပဆိုထားေပသည္။
ေထရဝါဒ ဗုဒၶက်မ္းဂန္အရ ၃၁ ဘုံ၌ ရွိ ၾကေသာ သတၱဝါတို႔သည္ သံသရာလည္ ၾကရာတြင္ ၃၁-ဘုံမွ စိတ္၏ လုံးဝ ခ်မ္း သာရာ ျဖစ္ေသာ ကိေလသာမ်ားမွ လြတ္ကင္းရာကို နိဗၺာန္ဟု ေခၚသည္။
နိဗၺာန္တြင္ လူတို႔၏ ဒုကၡအားလုံးမွ ကြၽတ္ ျငိမ္းၿပီး နိဗၺာန္ သို႔ေရာက္ရွိၿပီး ေနာက္ သံသရာ အသစ္ တဖန္ျပန္ လည္ျခင္း မရွိေတာ့ေပ။
အခ်ဳပ္အားျဖင့္ နိဗၺာန္ဆိုသည္မွာ တက္မက္မႈ၊ တြယ္တာမႈ ကင္းရာ (မျဖစ္ရာ) ဟူ၍ အဓိပၸါယ္ရသည္။
ဘဝတစ္ခုႏွင့္ တစ္ခုကို ဆက္စပ္ေပး တတ္ေသာ တက္မက္မႈ (တဏွာ) မျဖစ္ ရာ ကုန္ဆုံးရာ (တဏွာ)မွ လြတ္ေျမာက္ ရာ လြတ္ေျမာက္ေၾကာင္းပင္ ျဖစ္သည္။
နိဗၺာန္သည္ ေကာင္းကင္ဘုံကဲ့သို႔ ေနရာ အျဖစ္ မရွိေပ။ နိဗၺာန္သည္ ဥေပခါျပဳျခင္း ကဲ့သို႔ သံသရာ ႏွင့္ ဆန႔္က်င္ဖက္ ျဖစ္ သည္။
နိဗၺာန္ ႏွစ္မ်ိဳး
ဗုဒၶဘာသာအရ နိဗၺာန္ ႏွစ္မ်ိဳးရွိသည္။
သဥပါဒိေသသ နိဗၺာန္ အႏုပါဒိေသသ နိဗၺာန္ တို႔ျဖစ္သည္။
သဥပါဒိေသသ နိဗၺာန္ မေသမွီ ဤ႐ုပ္နာမ္ ျဖစ္ေသာ ဤခႏၶာကိုယ္ႀကီး ရွိေနစဥ္ အေတာအတြင္း ရေသာ မဂ္ဖိုလ္ခ်မ္းသာ ကို သဥပါဒိေသသ နိဗၺာန္ဟု ေခၚသည္။
ပထမမဂ္ဉာဏ္ရေသာ ေသာတာပန္ သည္ ေသာတာပတၱိမဂ္ကို ျမင္အပ္၊ ရအပ္ေသာ သဥပါဒိေသသ နိဗၺာန္ ကိုရ၏။
ဒုတိယမဂ္ဉာဏ္ရေသာ သကဒါဂါမ္သည္ သကဒါဂါမိမဂ္ကို ျမင္အပ္၊ ရအပ္ေသာ သဥပါဒိေသသ နိဗၺာန္ ကိုရ၏။
တတိယမဂ္ဉာဏ္ရေသာ အနာဂါမ္သည္ အနာဂါမိမဂ္ကို ျမင္အပ္၊ ရအပ္ေသာ သဥပါဒိေသသ နိဗၺာန္ ကိုရ၏။
အႏုပါဒေသသ နိဗၺာန္ ေသၿပီးေနာက္ ဘဝ မကူးေတာ့ပဲ ရအပ္ေသာ မဂ္ဖိုလ္ ခ်မ္းသာကို အႏုပါဒိေသသ နိဗၺာန္ဟု ေခၚသည္။
စတုတၳမဂ္ဉာဏ္ရေသာ ရဟႏၲာသည္ သဥပါဒေသသ နိဗၺာန္ကို ရ၍ မေသမွီ ခႏၶာရွိစဥ္ အေတာအတြင္း နိဗၺာန္ သႏၲိ သုခ ခ်မ္းသာႀကီးကို (၇) ရက္ထိ မစား၊ မေသာက္၊ မအိပ္ပဲ ဝင္စား၍ ေနနိုင္၏။ ေသေသာအခါ ခႏၶာ ျပန္မရေတာ့ပဲ ဘဝ တစ္ဖန္ ျပန္မျဖစ္ေတာ့သည့္ အႏုပါဒိေသသ နိဗၺာန္ကို စံဝင္နိုင္ၾကရပါ သည္။
နိဗၺာန္၏ ဂုဏ္ပုဒ္မ်ား
မာန္မယစ္ရာ နိဗၺာန္ မဒနိမၼဒေနာ
တဏွာမြတ္သိပ္ျခင္းကို ပယ္ေျဖာက္ရာ နိဗၺာန္ ပိပါသဝိနေယာ
ကာမဂုဏ္ အာလယကို အႂကြင္းမဲ့ခြာရာ နိဗၺာန္ အာလယသမုဂၣါေဋာ
ဝဋ္သုံးပါးမွ ကင္းျပတ္ရာ နိဗၺာန္ ဝဋၬဳပေစၦေဒါ
တဏွာကုန္ၿငိမ္းရာ နိဗၺာန္ တဏွာကၡေယာ
ရာဂကင္းလြတ္ရာ နိဗၺာန္ ဝိရာေဂါ
တဏွာ၏ခ်ဳပ္ရာ နိဗၺာန္ နိေယာေဓာ
အၿမဲခိုင္ခန႔္ေသာ နိဗၺာန္ ဓုဝံ
အိုျခင္းမရွိေသာ နိဗၺာန္ အဇရံ
သံသရာခ်ဲ့တတ္ေသာ တရားမရွိေသာ နိဗၺာန္ နိပၸပၪၥံ
မေဖာက္မျပန္ မွန္ကန္ေသာ နိဗၺာန္ သစၥံ
သံသရာ၏ ဟိုမွာဘက္ကမ္းျဖစ္ေသာ နိဗၺာန္ ပါရံ
ဉာဏ္ႏုံ႕သူတို႔ အလြန္ျမင္နိုင္ခဲေသာ နိဗၺာန္ သုဒုဒၵသံ
ကိေလသာကင္းေဝး ခ်မ္းေအးေသာ နိဗၺာန္ သိဝံ
ေသျခင္းကင္းရာ နိဗၺာန္ အမတ
ၿငိမ္းခ်မ္းရာ ေဘးကင္းရာ နိဗၺာန္ ေခမံ
သခၤါရကင္းဖြယ္ အံ့ဖြယ္သူရဲ မျဖစ္ဖူး ေသာ နိဗၺာန္ အဗၻဳတံ
ေဘးမရွိေသာေႏွာက္ယွက္ပူပန္ျခင္းကင္းရာ နိဗၺာန္ အနီတိကံ
ဝဋ္ဆင္းရဲမွ ေစာင့္ေရွာက္ရာ နိဗၺာန္။ တာဏံ
ေဘးရန္လြတ္ေရွာင္း ပုန္းေအာင္းရာ နိဗၺာန္ ေလဏံ
ဩဂမလႊမ္းေသာ ကြၽန္းတည္းဟူေသာ နိဗၺာန္ ဒီပံ
ကိေလသာမွ စင္စစ္ စင္ၾကယ္ေသာ နိဗၺာန္ ဝိသုဒၶိ
သူေတာ္ေကာင္းတို႔ ေတာင့္တအပ္ေသာ နိဗၺာန္ ဝရံ
သိမ္ေမြ႕ႏူးညံ့ေသာ နိဗၺာန္ နိပုဏံ
အေၾကာင္းတရား မျပဳျပင္အပ္ေသာ နိဗၺာန္ အသခၤတ
ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ နိဗၺာန္ ေမာေကၡာ
အထူးသျဖင့္ ခ်ီးမြမ္းအပ္ေသာ နိဗၺာန္ ေသေ႒ာ
အတုမရွိ အလြန္ျမတ္ေသာ နိဗၺာန္။ အႏုတၱေရာ
ေလာကသုံးပါး၏ ဆုံးရာ နိဗၺာန္။ ေလာကႆေႏၲာ
နိဗၺာန္၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးတို႔ကို သိေအာင္ျပဳ ၍ အဖန္ဖန္ ႏွလုံးသြင္းရာ၏၊ ဆင္ျခင္ ေအာက္ေမ့ရာ၏၊ ဤသို႔ နိဗၺာန္၏ ဂုဏ္ တို႔ ကို အသီးသီး ဆင္ျခင္ ေအာက္ေမ့ သည္ ရွိေသာ္ အလြန္ စိတ္ၾကည္လင္၏၊ ဉာဏ္ႀကီးထြား၏၊ စိတ္ေအးခ်မ္း တည္ ၾကည္၏၊ ဥပစာရ ဈာန္ကိုရ၏။[၁]
ဆင္တူေဝါဟာရႏွင့္ ပရိယာယ္ အေဟာ မ်ားကိုပါ ဘာသာျပန္လွ်င္ နိဗၺာန္၏ ဂုဏ္ ပုဒ္ မ်ားမွာ -
ကံ၊စိတ္၊ဥတု ၊ အာဟာရ တို႔၏ ျပဳျပင္စီရင္ ျခင္းမွ လြတ္ေသာ တရား ၊ အလုံးစုံ ၿငိမ္း ခ်မ္းျခင္း ၊ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ မရွိေသာ ေအးၿငိမ္းခ်မ္းသာမႈ ၊ တဏွာမရွိျခင္း ၊ တဏွာမွ ကင္းလြတ္ျခင္း ၊ ဒုကၡမွ အၿပီး တိုင္ လြတ္ေျမာက္ျခင္း ၊ ေမြး၊အို၊နာ၊ေသ မရွိျခင္း ၊ စြန႔္လြတ္ျခင္း ၊ လြတ္ေျမာက္ ျခင္း ၊ မကပ္ၿငိျခင္း ၊ ဘဝ မရွိျခင္း ၊ ပူေဆြး မႈ မရွိျခင္း ၊ ငိုေႂကြးမႈမရွိျခင္း ၊ေသာက မရွိျခင္း ၊ အညစ္အေၾကး ကိေလသာ မရွိ ျခင္း စသည္တို႔ ျဖစ္သည္။ ဒီဃနိကာယ္ မဟာ သတိပဌာန သုတ္ေတာ္ (အဌကထာ )မွ
သဠာယတန - သံယုတ္ပါဠိေတာ္ လာ ဂုဏ္ပုဒ္မ်ားကို ပထမ ေ႐ႊက်င္ဆရာေတာ္ ဘုရား အနက္ေပးထားရာ နိဗၺာန္ ၏ ဂုဏ္ ပုဒ္ (၃၀) ရွိေသးသည္။
ဒုကၡ နိေရာဓ သစၥာ ၊ သုညတ ၊ အမတ ၊ နိဗၺာန္ ၊ အသခၤတ ၊ အဘူတ ၊ သႏၲိ ၊ ေခမ စေသာ ေဝါဟာရ အားလုံးကို ဘာသာျပန္ လွ်င္ လြန္စြာ မ်ားေပလိမ့္မည္ ။
ထို႔ေၾကာင့္လည္း တိုတိုရွင္းရွင္းႏွင့္ ထိထိ မိမိ အတိအက် နားလည္ေအာင္ ေဖာ္ျပ နိုင္ေသာ ဘာသာစကား မရွိ ဟု ဆိုၾက ရေပသည္ ။
အဂၢသာဝကႀကီးမ်ား ၊ ရဟႏၲာႀကီးမ်ား ၏ နိဗၺာန္ ကို ဖြင့္ဆိုခ်က္မ်ားသည္လည္း တမူ ထူးျခားၾကေသးသည္။ တင္ျပခဲ့ သမွ်တြင္ နိဗၺာန္ဆိုတာ အသခၤတ ဓမၼ အစစ္အမွန္ ျဖစ္ေၾကာင္း ၊ရွိေၾကာင္း ႏွင့္ နိဗၺာန္ကို ရရွိရန္ ျပည့္စုံ သိရွိနားလည္ရန္ သတိပဌာန္ေလးပါးသည္သာ
တစ္ေၾကာင္းတည္းေသာ လမ္းစဥ္ျဖစ္ ေၾကာင္းကို သတိျပဳမိရင္ ကိုယ္ႏွစ္သက္ ရာ ဂုဏ္ပုဒ္မ်ားႏွင့္ ၾကည္ညိုလို႔ ရပါသည္။
မိလိႏၵမင္းႏွင့္ အရွင္နာဂသိန္တို႔၏ နိဗၺာန္ ဆိုင္ရာ အေမးအေျဖ
ေထရ္ - မင္းႀကီး ၊ေကာင္းကင္ႏွင့္ နိဗၺာန္ သည္ ထင္ရွားရွိ၏ ။ သို႔ေသာ္ တစုံတရာ ေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္မွ် မျဖစ္။
မင္း - ဒီလိုဆို အရွင္ဘုရားသည္မရွိေသာ တရားကို နိဗၺာန္ ဟု ၫႊန္ျပမိေလၿပီ။
ေထရ္ - မင္းႀကီး နိဗၺာန္ ဟူသည္ ရွိ၏ ။ မေနာဝိဉာဥ္ျဖင့္ သိအပ္၏ ။ စင္ၾကယ္ ျမင့္ျမတ္ေသာ ၊အေႏွာက္ အယွက္ အပိတ္အပင္ ကင္းေသာ ၊ ကာမဂုဏ္ အာမိသ ကင္းေသာ စိတ္ျဖင့္ ေကာင္းစြာ က်င့္ေသာ အရိယာတို႔သည္ နိဗၺာန္ ကို သိနိုင္ ၊ျမင္နိုင္သည္။
မင္း - အရွင္ဘုရား၊ နိဗၺာန္သည္ မရွိတရား မဟုတ္လွ်င္ နိဗၺာန္ကို ဥပမာ ျဖင့္ ျပေတာ္မူပါ ။ နိဗၺာန္ ဟူသည္အဘယ္ လို႔နည္း ။
ေထရ္ - မင္းႀကီး ၊ ေလဆိုေသာ အရာ သည္ ရွိသည္ မဟုတ္ေလာ ။
မင္း - ရွိပါသည္ ၊ အရွင္ ။
ေထရ္ - ေလသည္ အဆင္း ၊ ပုံသ႑ာန္ အႀကီးအေသး အရွည္ အတို မည္သို႔ ရွိပါ သနည္း ။
မင္း - ေလကို ၫႊန္ျပ ၊ေဖာ္ျပရန္ မျဖစ္နိုင္ ပါ ။
ေထရ္ - သို႔ဆိုလွ်င္ ေလမရွိသေလာ ၊ ေလသည္ မရွိတရားေလာ။
မင္း - ေလသည္ ရွိပါ၏ ။ ေလကို ၫႊန္ျပ ရန္ေတာ့ မစြမ္းပါ ။သို႔ေသာ္ ေလရွိသည္ ကို ႏွလုံးသား၌ သိေနပါသည္ ။ ႏွာသီးဝ၌ တိုးေနပါသည္ ။ ထိုတိုးေသာ လကၡဏာ အားျဖင့္လည္း သိပါသည္။
ေထရ္ - မင္းႀကီး နိဗၺာန္ သည္လည္း ထိုသို႔ပင္ ျဖစ္၏။ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈရရွိေသာ လကၡဏာ အားျဖင့္ ထင္ရွားရွိေၾကာင္း သိရာ၏။ ေလကဲ့သို႔ပင္ အဆင္းအားျဖင့္ ၄င္း ၊ ပုံသ႑ာန္ အားျဖင့္ ၄င္း ၫႊန္ျပရန္ မျဖစ္နိုင္ပါ။
မင္း - လက္ခံပါၿပီ ဘုရား ။
ဆက္၍ေမးလိုသည္မွာ နိဗၺာန္ သည္ တည္ရာအရပ္ ရွိပါသေလာ။
ေထရ္ - မင္းႀကီး ၊ နိဗၺာန္ သည္ တည္ရာ အရပ္ မရွိပါ။
မင္း -နိဗၺာန္ သည္ တည္ရာအရပ္ မရွိျငား ၊ နိဗၺာန္ သည္ မရွိနိုင္ ၊ နိဗၺာန္ ကို မည္ကဲ့ သို႔ မ်က္ေမွာက္ ျပဳနိုင္သနည္း။
ေထရ္ - မင္းႀကီး ၊ နိဗၺာန္ သည္ အၿမဲအစြဲ တည္ေနရာ အရပ္မရွိေသာ္လည္း နိဗၺာန္ သည္ ရွိ၏ ။ ေကာင္းစြာက်င့္ႀကံ ႏွလုံး သြင္းမႈျဖင့္ နိဗၺာန္ ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳနိုင္ ၏။
ဥပမာ - မီးသည္ ထင္ရွားရွိ၏ ။ထိုမီး၏ အၿမဲအစြဲတည္ေနရာ အရပ္သည္ မရွိ သကဲ့သို႔ ျဖစ္၏။ ေက်ာက္ခဲ ႏွစ္လုံး ခတ္မွ ၊ ဝါးႏွစ္လုံးပြတ္မွ မီးျဖစ္လာ ၊ ရလာသကဲ့ သို႔ ျဖစ္၏။ စၾကဝေတးမင္းတို႔ ရရွိအပ္ ေသာ စၾကာရတနာ ၊ မိဖုရားရတနာ ၊ သူႂကြယ္ ရတနာ ၊ ဆင္ရတနာ ၊ျမင္း ရတနာ စေသာ ရတနာ (၇)ပါးတို႔ သည္ လည္း တည္ေနရာ မထင္ရွားေပ ။ မင္းက်င့္တရားေကာင္းမြန္သူထံသို႔ ကပ္ ေရာက္လာၾကကုန္၏ ။ ထို႔အတူ သင့္ ေတာ္ေသာ ႏွလုံးသြင္းမႈျဖင့္ က်င့္ႀကံအား ထုတ္သူတို႔ သာ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳနိုင္ၾကကုန္၏ ။
မင္း - လက္ခံပါၿပီ ဘုရား ။ ။
0 comments:
Post a Comment