အသက္ေမြးပညာနဲ႔အသိေမြးပညာ
~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~
အရွင္ဆႏၵာဓိက(ေရႊပါရမီေတာရ)
Q. မိဘေတြအေနနဲ႔ ကိုယ့္ရဲ႕သားသမီးေတြကို ပညာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဘယ္လိုမ်ဳိးဆံုးမသြန္သင္သင့္ပါသလဲဘုရား။
A. ပညာဆိုတာမွာ အသက္ေမြးပညာနဲ႔ အသိေမြးပညာ ႏွစ္မ်ဳိးရွိတယ္။ စီးပြားရွာတဲ့အလုပ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ပညာက အသက္ေမြးပညာေပါ့။ ကိုယ့္အသက္ေလး ေမြးျမဴဖို႔အတြက္ ပညာေလ။ အသိေမြးပညာဆိုတာ အသိအလိမၼာ၊ စိတ္ေကာင္းႏွလံုးေကာင္းကို ေမြးျမဴႏိုင္တဲ့ ပညာကို ေျပာတာပါ။
အသက္ေမြးပညာ တတ္ကၽြမ္းမွသာလွ်င္ ဘ၀ရဲ႕လိုအပ္ခ်က္ကို တည္ေဆာက္ႏိုင္မယ္။ စား၀တ္ေနေရး အဆင္ေျပမယ္။ ေငြရွာရတာ လြယ္ကူမယ္။ ဘ၀မွာ အထက္တန္းက်က်ေနရမယ္။ အသိေမြးပညာ ျပည့္စံုမွသာလွ်င္ ဘ၀ရဲ႕အခက္အခဲေတြကို ရင္ဆိုင္ႏိုင္တဲ့ အစြမ္းသတၱိရွိမယ္။ ၾကံဳလာရတဲ့ ေလာကဓံေတြကို ခံႏိုင္ရည္ရွိမယ္။ စိတ္ဓာတ္ခိုင္မာမယ္။ စိတ္ေကာင္းႏွလံုးေကာင္း ထားႏိုင္မယ္။ ကိုယ္ခ်င္းစာတရားေတြ ရွိမယ္။ မွ်ေ၀ခံစားႏိုင္စြမ္းေတြရွိမယ္။ သူတစ္ပါးကို ကူညီေထာက္ပံ့ေပးခ်င္စိတ္ေတြ ရွိမယ္။ စိတ္ေနစိတ္ထား ႀကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္တဲ့သူျဖစ္မယ္။ အဲဒီေတာ့ အသက္ေမြးပညာေရာ၊ အသိေမြးပညာေရာ ပညာႏွစ္မ်ဳိးစလံုးရဲ႕ အက်ဳိးတရားေတြကို မိဘက သားသမီးကို နားလည္ေအာင္ ေျပာျပေပးဖို႔ လိုတယ္။
မိဘဆိုတာ လက္ဦးဆရာဆိုတဲ့အတိုင္း မိဘေတြရဲ႕ အေျပာအဆို၊ အျပဳအမူေတြကို ၾကည့္ၿပီးေတာ့ သားသမီးက အတုခုိးတတ္တာဆိုေတာ့ မိဘကိုယ္တိုင္ကလည္းပဲ စံျပျဖစ္ေအာင္ ေနဖို႔လိုတာေပါ့။ အတတ္ပညာနဲ႔ ပတ္သက္ရင္လည္း ပညာရပ္တစ္ခုခုကို ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္ တတ္ေျမာက္ေအာင္ လုပ္ၿပီးေတာ့ စား၀တ္ေနေရးအတြက္ အဆင္ေျပေအာင္ လုပ္ေဆာင္ရမယ္။ မိဘကိုယ္တိုင္က အပ်င္းထူၿပီးေတာ့ ဘာအတတ္ပညာမွ မတတ္ဘူး၊ ဘယ္အလုပ္မွ လက္ေၾကာတင္းေအာင္ မလုပ္ဘူးဆိုရင္ သားသမီးကလည္း အသက္ေမြးပညာ သင္ခ်င္စိတ္ ရိွမွာမဟုတ္ဘူး။ အသိေမြးပညာအေနနဲ႔လည္း မိဘက လက္ေတြ႕စံနမူနာ ျဖစ္ရမွာေပါ့။ သားသမီးေရွ႕ မွာ မိဘႏွစ္ေယာက္က ေအာ္ဟစ္ဆဲဆိုၿပီးေတာ့ ရန္ျဖစ္ေနမယ္ဆိုရင္ သားသမီးက ေၾသာ္၊ လူဆိုတာ ဒီလိုရန္ျဖစ္ရတာပါလားဆိုတာ သင္ယူသြားလိမ့္မယ္။ ကေလးဆိုတာ အျမဲတမ္း သင္ယူေနတာေလ။ ဒါေၾကာင့္ မိဘေတြကိုယ္တိုင္က သားသမီးရဲ႕ေရွ႕မွာ အေျပာအဆို၊ အျပဳအမူေလးေတြကအစ စံနမူနာျဖစ္ေအာင္ ေနထိုင္ဖို႔လိုအပ္တယ္။
ဟိုးေရွးေခတ္ကလို ကေလးေတြကို အိပ္ရာ၀င္ပံုျပင္ေျပာတဲ့ အေလ့အထကလည္း ကေလးေတြရဲ႕ အသိဉာဏ္ပညာ တိုးတက္ဖို႔အတြက္ အရမ္းအေရးႀကီးပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မိဘေတြကိုယ္တိုင္က ကေလးငယ္ေလးေတြကို ပံုျပင္ေလးေတြ ဖတ္ျပဖို႔လိုပါတယ္။ ငါးရာ့ငါးဆယ္ပံုျပင္ေတြ၊ ဇာတ္ေတာ္ႀကီးဆယ္ဘြဲ႕ေတြ၊ ေနာက္လူေတြ တီထြင္ၿပီးေရးထားတဲ့ ပံုျပင္ေတြ စသည္အားျဖင့္ေပါ့။ ပံုျပင္တိုင္းမွာ အက်ဳိးျပဳ ရည္ရြယ္ခ်က္တစ္ခုခု၊ သင္ခန္းစာတစ္ခုခုေတာ့ ပါၾကတာခ်ည္းပါပဲ။ ကိုယ့္သားသမီးေတြ စိတ္ေကာင္းႏွလံုးေကာင္းရွိဖို႔၊ လိမၼာယဥ္ေက်းဖုိ႔၊ အသိတရားရွိတဲ့သူ၊ အရာရာမွာ ဆင္ျခင္တံုတရားနဲ႔ ေျပာဆိုျပဳမူတတ္တဲ့သူျဖစ္ဖုိ႔ဆိုတာ သူတို႔ငယ္စဥ္က အိပ္ရာ၀င္ပံုျပင္ေတြရဲ႕ အစြမ္းသတၱိေတြ အမ်ားႀကီး ပါပါတယ္။
ကေလးေတြ စာဖတ္ႏိုင္တဲ့အရြယ္ေရာက္လာရင္လည္း မိဘေတြက စာအုပ္၀ယ္ေပးဖုိ႔ မႏွေျမာသင့္ဘူး။ ေရႊေသြး၊ ေတဇ၊ တို႔ေက်ာင္းသား၊ မိုးေသာက္ပန္းကစၿပီး သတင္းစာေတြ၊ မဂၢဇင္းေတြ၊ စာအုပ္ေတြ ၀ယ္ေပးသင့္တယ္။ ၀ယ္ေပးၿပီးေတာ့ သားသမီးေတြကို ဖတ္ခိုင္းရမယ္။ ဖတ္ၿပီးရင္လည္း ဘယ္ေလာက္မွတ္မိလဲ ျပန္ေျပာျပခိုင္းရမယ္။ တကယ္ဖတ္ျဖစ္သြားေအာင္ေပါ့။ ကေလးက တကယ္ဖတ္တယ္၊ ေကာင္းေကာင္းလည္း ျပန္ေျပာျပႏိုင္တယ္ဆိုရင္ သူ႔ရဲ႕ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈကို အသိအမွတ္ျပဳတဲ့အေနနဲ႔ ဆုခ်ရမယ္။ ကေလးဆိုတာ သူ႔ကို ဆုခ်တယ္ဆိုရင္ တန္ဖိုးထားတယ္။ အဲဒီလိုမ်ဳိးေလးေတြ လုပ္ေပးတယ္ဆိုရင္ ပညာရဲ႕ တန္ဖိုးကို ကေလးကိုယ္တိုင္လည္း နားလည္လာမယ္၊ ပညာဆည္းပူးခ်င္တဲ့စိတ္ေတြလည္း အျမဲတမ္းျဖစ္လာမယ္။
(Eternal Light မဂၢဇင္း၊ စက္တင္ဘာ၊ ၂၀၁၆ တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့သည့္ " ဆရာေတာ္အရွင္ဆႏၵာဓိက (ေရႊပါရမီေတာရ) မိန္႔ၾကားေတာ္မူေသာ ပညာႏွင့္အေတြးအေခၚ "အင္တာဗ်ဴးေဆာင္းပါးမွ ေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ျပသည္။ လြတ္လပ္စြာ Share ႏိုင္ပါသည္။)
ဓာတ္ပံု - ေနျခည္
Eternal Light Magazine
ေမတၱာျဖင္႔ ဓမၼစကူးလ္ဆုံရာ
ဤPostကိုသေဘာက်ပါသလား
0 comments:
Post a Comment